10.8.11
yetginhoca1
Vaktin birisinde bir köy okulunu teftişe gittik. İkram kabul etmiyoruz. Öğlen oldu. Müdür ve öğretmen arkadaşlar birlikte yemek yemeği önerdiler. Israr faslından sonra teşekkür ederek kabul etmedik. Onlar gitti. Bir kaç dakika sonra birkaç haftalığına o köyde konaklamış olan esmer yurttaşlarımızdan birisi geldi. Çok kararlı ve hiçbir mazeret kabul etmeyen bir tavır içinde bizi çadıra yemeğe davet etti. Grup başkanımız tecrübeli bir meslektaşımızdı. Esmer yurttaşı hafiften bir sorguya çekti.
- Ne var yemekte?
- Hindi haşlama ve beyaz pilav (pirinç)
- Ya her hafta bir yerdesiniz. Hindiyi nasıl besliyorsunuz ? deyince esmer yurttaş pencereden dışarı bakarak eliylede köyde yayılan bir hindi sürüsünü göstererek ;
-Efendi abi şu gördüğün sürülerin hepsi bizim sayılır. Hadi buyur. Bizim başkan;
- Ya sizin mi? sizin sayılır mı ? deyince esmer yurttaşımız;
- Abe efendi abi; bu abeler yetiştiriyor. lüzum değil ki dedi.
- Ne var yemekte?
- Hindi haşlama ve beyaz pilav (pirinç)
- Ya her hafta bir yerdesiniz. Hindiyi nasıl besliyorsunuz ? deyince esmer yurttaş pencereden dışarı bakarak eliylede köyde yayılan bir hindi sürüsünü göstererek ;
-Efendi abi şu gördüğün sürülerin hepsi bizim sayılır. Hadi buyur. Bizim başkan;
- Ya sizin mi? sizin sayılır mı ? deyince esmer yurttaşımız;
- Abe efendi abi; bu abeler yetiştiriyor. lüzum değil ki dedi.
