KÖY ENSTİTÜLERİ

KÖY ENSTİTÜLERİ ( Hıfzı YETGİN)

Konuşmalarıma; elbette şimdi çocukları alıp Bozkıra bırakmayalım diye başlamama rağmen konuşmanın en sonunda illaki bir iki saygıdeğer dinleyenden ; " ee hocam bu devirde okul mu yaptırmak gerekiyor öğretmen olacaklara" şeklindeki değerlendirmeye muhatap olmak yormaya başlamıştı. Ama burası yoldaşlar meclisi olunca illaki sözü saklamamak gerek. Köy Enstitüleri bizim Ülke olarak çok önemli başarı öykülerimizden birisidir. Bu kurumlar; eğitim işiyle uğraşan insanlar olan bizler açısında ise gurur duyacağımız liderlik merkezleridir. 1955-1975 arası yıllara baktığımızda yelpazenin tüm açılarındaki öğretmen örgütlenmelerinin başındaki insanların köy enstitü çıkışlı öğretmenler olduklarını görürüz. O yıllarda Ülkenin Kültür-sanat haritasına baktığımız da yine; roman, hikaye,şiir,resim alanlarında köy enstitülerinin hakimiyeti gözlenir. Köy Enstitülerinin bugün bize tutacağı ışık nedir diye soran olursa; Pek çok husus öne çıkar. Birisi buralarda işlenen yurt sevgisidir. İkincisi;Talip Apaydın'ın" Bayramlarda bayramlar için çalışmak" şeklinde dile getirdiği kendini yaşadığı topluma adamak fedakarlığıdır. paylaşımcılıktır. Birlik olmak ve dayanışma kültürüdür. Diğer bir husus çevresine yabancılaşmayan aydınlanma yaklaşımıdır. Dünyada sorun odaklılık yaygınken, çözüm odaklılığı önermesidir. Bilimi esas almasıdır. İmece kültürünü yaşam biçimine dönüştürme çabası ile takım çalışmalarının modelidir...